හිමිදිරියේ කටුනායක ගුවන් තොටින්
ගුවන් ගතවීමට දෙසීයක පමනක් පිරිසක්
බලා පොරොත්තු පොදි බැදන් සිටියහ..
බලාපොරොත්තු වූ පරිදි ගුවන් යානය නිසි වෙලාවට පැමිනුනි.
සියලු දෙනා තමන්ගේ අසුන් වලට ගිය අතර මද වේලාවකින් ගුවන් යානය උකුස්සෙකු සේ අහස් කුසට පිවිසුනි..
විනාඩි 45 කට පමන පසු යානය හදිසි තත්වයක් උද්ගත උනි
අයහපත් කාලගුනය නිසා යානය පාලනය කරගැනීමට අපහසු තත්ත්වයක් උද්ගත වි ඇති බව නියමුවන් දැනුම් දුනි....
.....
සියලු දෙනා තම ආසන පටි තද කරගථ
සමහරු දෙවියන් යදින්න පටන්ගත් අතර සමහරෙක් සිහිමුර්ජා වූහ
එකම එක සුරතල් සිහිති ගැහැනු ලමයෙක් පමනක් සිනාසෙමින් යම බෝනිකා සමග සෙල්ලම් කරමින් සිටියාය...
මද වේලාවකින් යානය ණිරුපද්‍රිතව ගොඩ බෑමට නියමුවන් සමත්වූහ. සිනාසෙමින් සිටි දැරිය වෙත ගිය ගුවන් සේවිකාවක් ඇගෙන් මෙසේ ඇසීය..
" බබා කොහොමද ලොකු මිනිස්සු බයේ දගලද්දී ඔයා බය නැතුව හිටියේ"
"අනේ නැන්දේ මේප්ලේන් එක එලවන්නේ මගේ තාත්තා. මම දන්නවා මගේ තාත්තා කවදාවත් මට කරදරයක් වෙන්න දෙන්නේ නෑ කියලා "
දැරිය පැවසුවාය....
ඇසට කදුලක් උනන්න ඇති.
ඒත් ඒක තමයි විශ්වාසය.
විශ්වාසය තමයි ආදරයක් වෙන්නේ
ඒ ආදරේ මුලු ජීවිතේම වේවි.......
ආදර කතව අ0ක 6න් හමුවෙමු....
මතක තියාගන්න ආදරේ කරන්නේ පෙම්වතුන් විතරක් නෙමෙයි. දෙමවුපියන්ගේ ආදරෙත් අමතක කරන්න හොද නෑ...
-----------------මම රවී------------------
කතාව/තිර රචනය හා අධ්‍යක්ෂණය : Dulaj Ravi Hewagame
No comments:
Post a Comment