Tuesday, August 30, 2016

ආත්මගත ආදරය...


රන්වීර්.. කවුරුත් දන්න ප්‍රසිද්ධ ව්‍යාපාරිකයෙක්,
වයස අවුරුදු 25ක් විතර ඇති..
කාටවත් හිතාගන්න බෑ මේ මනුස්සය මෙච්චර ඉක්මනට මෙහෙම පෝසත් උනෙයි ප්‍රසිද්ධ උනෙයි කොහොමද කියලා...
රන්වීර් හරි අමුතු චරිතයක්
එයා පොඩි ආලෙම එයාගෙ දෙමවුපියෝ නැති උනා කාත් එක්කවත් වැඩි කතාබහක් නෑ...
යාලුවො කවුරුත් නෑ
අඩුම ගානේ අවුරුදු 25ටම කාටවත් ආදරේ වත් කරලා නෑ...
හැමෝම කිවුවේ හැගීම් දැනීම් නැති කොල්ලෙක් කියලා...
මොකද රන්වීර්ට අවුරුදු 8දී එයාගෙ අම්මයි තාත්තයි නැති වෙච්චි වෙලාවේ අවසන් කටයුතු වලදිවත් රන්වීර් අඩලා නෑ....
රන්වීර් කරන්නේ දේපල වෙලදාම
ගොඩක් ඈත පැති වලින් ඉඩම් , ගෙවල් අරගෙන එවුවා වෙන්දේසි දාල තමයි එයා මේ තත්වෙට ආවේ...
අනිත් දේ තමයි එයා කවදාවත් බ්‍රෝකර්ලාගෙන් දේවල් ගන්නෙත් නෑ.. එයාම බලල තමයි තීරනය කරන්නේ...
ඉතින් රන්වීර් හිතුව පොඩ්ඩක් ඈත පැත්තකින්
බන්ගලාවක් අරගන්න, මෙහෙම හිතපු රන්වීර් එක සති අන්තෙක බන්ඩාරවෙල යන්න පිටත් උනා...
පැය කීපයක ගමනකින් පසු රන්වීර් බන්ඩාරවෙල නගරයට ඇතුල් උනා...
රන්වීර් ට ටිකක් තෙහෙට්ටුයි,ඒ වගේම සීතලයි
ඒ නිසා රන්වීර් හිතුවා මොනවාහරි කාල කෝපි එකක් බොන්න.රන්වීර් ගේ ආසම කෑම හොට් ඩෝග්..ඉතින් රන්වීර් ලග කඩේකට ගිහින් ටේබල් එකක වාඩි උනා, දැක්ක ගමන් ඕනම කෙල්ලෙක්ගේ හිත හැදිල යන ලස්සන හැන්ඩ්සම් කොල්ලෙක් රන්වීර් ,,..
කොලඹ පැත්තෙ හැමෝම මෙයාව දන්නව උනත් ඒ පැත්තෙ අය මෙයාව දන්නෙ නෑ...
ඉතින් ලස්සන මිටි කෙල්ලක් ඇවිත්
"අයියේ මොනවද ගේන්න ඕන" ඇහුවා
ඒ ආමන්ත්‍රණය රන්වීර්ට ටිකක් නුහුරුයි..
එතන කිසිම හරුසරුවක් තිබ්බෙ නෑ
ඒත් රන්වීර් වෙනසක් පෙන්නුවෙ නෑ..
ගිය වැඩේ කරගෙන එතනින් පිටත් උනා..
කොහොමත් ටවුන් එක කිට්ටුව ගෙවල් ගනන් වැඩිබව එයා දන්නව.. ඉතින් රන්වීර් ටවුන් එකෙන් ටිකක් ඈත් වෙලා කිනිගම පැත්තට තමන්ගේ කාර් එක හැරෙවුවා..
ඒ පැත්තෙ ගෙවල් හරි අඩුයි..
අනික ගෙවල් තියෙන්නෙත් කිලෝමීටරෙන් කිලෝමීටරේට වගේ.. ඔන්න කිලෝමිටර් 6ක් විතර ගියාට බස්සේ රන්වීර් දැක්කා to let කියලා ගහල තියෙන බන්ගලාවක්
දැක්ක ගමන් ඒක හරි ලස්සන උනත් ඒකේ මොකද්දෝ අමුත්තක් එයාට දැනුනා...
රන්වීර් කර් එකෙන් බැස්සා.. ඒ වෙලාවෙම කලු කට්ටු සීය කෙනෙක් එතනින් යනගමන්..
"ආ මහත්තයෝ මේ ගේ ගන්නද ආවේ..
මේ ගේනම් ගන්න එපා මහත්තයෝ මේක මහ කාලකන්නි ගෙයක් " කියාගෙන එතනින් යන්න ගියා..
ඒත් ඉතින් ඔය වගේ කතා නිතරම රන්වීර්ට අහල පුරුදු නිසා රන්වීර් බන්ගලාව දිහා පොඩ්ඩක් බලන් හිටියා
අවුරුදු ගානකින් මෙහේ කවුරුත් පදින්චි වෙලා ඉදලා නැති බව ඒ ඉඩම දැක්ක ගමන් ඕන කෙනෙකුට තේරෙනව...
ගේ තියෙන්න තුන්මන් හන්දියක
ගෙදර ඉස්සරහ පැත්ත කිනිගම ස්ටේශම පැත්තට යන පාරට මූනලා තිබුනේ .. ඒ පැත්තෙන් ඉඩමේ ගොඩක් ඉඩ තිබ්බට වම් පැත්තේ බිත්තිය තිබ්බෙ වෙනත් අතුරුපාරකට අඩි දෙකක් විතර දුරින්...
"මොන ආකිටෙක්චර් කෙනෙක් මේ ඉලවුවේ සැලැස්ම ඇන්දද දන්නේ නෑ..."
රන්වීර් එයාටම කියාගත්ත
වටේ බල බල ඉදල හරියන්නේ නෑ නේ
රන්වීර් ගේ ඇතුලට යන්න හිතුවා
හරි පුදුම වැඩක් උනේ..
රන්වීර් ගෙයි ප්‍රධන දොරේ ලොක් එක කරකවද්දි ඒක නිකම්ම ඇරුනා..
ඒක මාර වැඩක්..
ඇතුල පුදුම ලස්සනයි දැක්ක ගමන් රන්වීර්ගේ හිත ඇදිලා ගියා
රන්වීර් ගේ ඇතුලට පලවෙනි අඩිය තියනවත් එක්කම එයාගෙ ඔලුවට මහ අමුතු දෙයක් දැනුනා , ඒ වගේ හැගීමක් නම් කවදාවත්ම රන්වීර් ට දැනිලම නෑ..
රන්වීර් පොඩ්ඩක් ගේ ඇතුලේ තියෙන ලී බඩු එහෙම අල්ල අල්ල සාලෙ ඇවිදින්න ගත්ත
සාලෙ කැබිනට් එකක් තිබ්බ බඩු පුරෝපු
නිකමට රන්වීර් ඒකේ ලාච්චුවක් ඇරියා
ඒකේ මොකද්දෝ තිබ්බ...
පොටෝ එකක්.
ඒකෙ පිටිපස්සේ i love you ishani (1990.08.10)
කියල ලියල තිබුන..
රන්වීර් නිකමට පොටෝ එක අනිත් පැත්ත හරවල පොටෝ එකේ ඉන්නෙ කවුද කියල බැලුවා...
රන්වීර් ගල් ගැහුනා...
ඒකේ හිටියෙ ලස්සන සුදු කොන්ඩෙ අඩි දෙකක් විතර දිග ලස්සන කෙල්ලක්...
ඒ විතරක් නෙමේ ඒ වෙලාවෙම රන්වීර්ට අමුතු විකාර පේන්න ගත්ත..
රන්වීර් ඉශානිත් එක්ක එක පෝරුවක ඉදන් කස්සද බදින හැටි, ඒ දෙන්නම එකතුවෙලා මේ ගෙට ගෙවැදිලා කිරි උතුරෝන හැටි..
රන්වීර් ක්ශනිකව ඇස් දෙක ඒ පොටෝ එකෙන් අහකට ගත්තා.. "දෙවියනේ මේ මොකද්ද මට වෙන්න යන්නේ,,, මට පිස්සුවත් හැදීගෙන එනවද, මම අද බිවුවෙත් නෑ නේ තාම මේ මොකද වෙන්නේ "රන්වීර් එයාටම කියාගත්තා..
ඒ එක්කම රන්වීර් දැක්ක කැබිනට් එක උඩ ලස්සන වෙස්මූනක් තියෙනවා.. දූවිලි එහෙම පිහිදාලා රන්වීර් ඒක පොඩ්ඩක් මූනට දාගත්ත විතරයි රන්වීර්ගේ ඇස් නිලන්කාර වෙලා ගියා..
ඉශානි හරියට හරිම ලස්ස්නයි..
එයා ඇදන් හිටියේ සුදුපාට අත්දිග ශර්ට් එකක් විතරයි, ඒක ටිකක් ලොකුයි ,දනිස්සට ලගටම වගේ දිගයි දුහුල් රෙද්දකින් මහල තිබ්බේ
එයාව තුරුල් කරන් හිටිය රන්වීර්.. රන්වීර් ශර්ට් එකක් ඇදන් හිටියේ නෑ
කලිසමත් පරන තාලෙ ටිකක් වැඩිපුර බැගී තියපු සැහැල්ලු එකක්...
අපි මේ දවස එනකම් කොච්චරනම් දුක් වින්දද මහත්තයෝ..
ඔවු බබා හැමදාම මේවගේම ආදරෙන් ඉමු
කියන ගමන් රන්වීර් ඉශානිට කිචි කැවුවා..
ඉශානි එකපාරටම ඈතට පැන්න
බබා එන්න අපි සෙල්ලමක් කරමු
මොකද්ද
මම මේරෙදි පටියෙන් ඔයාගෙ ඇස් දෙක ගැට ගහනවා.. ඔයා මාව අල්ලගන්න ඕනේ
කියාගෙන රන්වීර් ඉශානි ගේ ඇස් ශෙක සිදුපාට රෙද්දකින් ගැට ගැහුවා..
ඉශානි රන්වීර්වාල්ලන්න එහෙට මෙහෙට හැරෙද්දි රන්වීර් මේ වෙස්මූනත් දාගෙන ඉශානි ලගට ගියා..
ඒ වෙස් මුන අතගෑවුන ගමන් ඉශානි බය වෙලා රෙදි පටිය ගලවන ගමන් අහකට පැන්න..
රන්වීර් ත් වෙස්මූන ගැලෙවුවා..
මැට්ටා.. කියාගෙන ඉශානි රන්වීර්ගේ පපුවට වේගෙන් ගහගෙන ගහගෙන යද්දි රන්වීර් අදට වැටුනා.. ඉශනිත් එහෙම්ම රන්වීර්ගේ තුරුලට පැන්න..
ඒ එක්කම රන්වීර්බැත්තටම ඒ මූනට ලන්කරපු වෙස්මූන මූනෙන් අහකට ගත්ත,එහෙම්ම තක්බීරි වෙලා බිත්තියට හේත්තු උනා...
දෙවියනේ මේ මොකද වෙන්නේ..
එහෙම හිතන ගමන් රන්වීර් ඇදන් හිටිය අත්දිග ශර්ට් එකේ අතින්ම එයාගේ මූනෙන් වැක්කෙරුන දාඩිය පීදගත්ත..
රන්වීර් පොඩ්ඩක් උඩ තට්ටුවට යන්න හිතුවා..
පඩිවෙලෙන් උඩ තට්ට්වට ඇතුල්වෙන තැනම ලොකු මල්වාස් එකක් තිබ්බ
හේතුව මොකද්ද දන්නෑ රන්වීර්ගේ අත නිකම්ම ඒක ඇතුලට ගියා.
මාරයී ඒක ඇතුලේ ලොකට් එකක් (මාලයක්)
රන්වීර් ඒක එයාගෙ දකුනු අතෙන් අරන් මූන ඉස්සරහට ලන් කරනවත් එක්කම රන්වීර්ට මොකද්දෝ උනා.. ආයෙත් විකාර පේන්න ගත්තා
ඒක සීතල රාත්‍රියක්, ඉශානි සැටියට වෙලා හාන්සිවෙලා පොතක් කියෝ කියෝ හිටියේ රන්වීර් වැඩ ඇරිලා එද්දි..
ඔන්න බබී මම ආවා...
මහත්තයෝ මට ඔයාට කියන්න හැපි නිව්ස් එකක් තියෙනවා..
මටත් ඔයාට පෙන්නන්න බඩ්ඩක් තියෙනව
කෝ පෙන්නන්න බලන්න
බෑ බෑ ඔයාගේ කතාව කියන්න....
හ්ම්ම්ම්ම්ම් මහත්තයෝ ඔයා තාත්තෙක් වෙන්න හදන්නෙ...
රන්වීර් සතුටින් ඉපිලුනා... ඉශානිවත් වඩාගෙන උඩ පැන්න
ඒ සතුට එයාට දරගන්න බැරුව ගියා...
කෝ පෙන්නන්නකො දැන් ඔයා ගෙනාපු එක
මේ තියෙන්නෙ...
රන්වීර් ලස්සන රත්තරන් මාලයක් අතට ගත්ත
වාව් කෝ දෙන්න බලන්න
බෑ බෑ
රන්වීරුයි ඉශානියි ඒකට පොරකද්දි ඒ මාලේ විසික් වෙලා ගිහින් අර මල් වාස් එකට වැටුන
අයියෝ මම තරහයි
මේ අහන්නකො පැටියෝ ඒ මාලේ අපි අපේ පුතා ඉපදුනු දවසට ගමු .. ඒක එයාගේ කරේ දාමු
හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්
ඒ විතරක් නෙමේ අපි මේ පුතාව හොදට උගන්නල වැදගතෙක් කරන්න ඕනේ
ඊලගට ඔයා වගේම ලස්සන චූටි කෙල්ලක් ඕන මට
අන්තිමට චූටි පුතෙකුත් ඕන,එයානම් ටිකක් චන්ඩියෙන් වෙන්න ඕනේ කියාගෙන රන්වීර් ඉශානිව තුරුල් කරගත්තා....
ඒ එක්කම රන්වීර් ඒ හීනෙන් මිදුන
එයා ඒ ලොකට එක ඇරලා බැලුවා ..
ඒකෙ තිබ්බ දේ දැක්කම රන්වීර්ගේ කකුල් පන නැති වෙලා නිකම්ම බිම ඉන්දවුනා
දෙවියනේ
ඒකේ තිබ්බෙ රන්වීර්ගෙයි ,ඉශානිගෙයි පොටෝ දෙකක්.
මෙච්චර වෙලා රන්වීර්ට පෙවුනේ හීන විතරයි
ඒත් දැන් එයාගේ ඇස් පනාපිටම සාක්ශිත් තියෙනවා..
මොකක් නමුත් වෙලා තියෙනවා...
ඒ එක්කම රන්වීර්ගේ ඇස් ලග තිබ්බ ජනේලෙකට ගියා ..ඒකෙ වීදුරු බිදිල තිබ්බේ
ඒකෙන් මහා පුදුම එලියක් ආව එක පාරටම
මෙච්චරවෙලා රන්වීර් ගේ හිතේ ඇදුනු අසම්පූර්ණ කතාව සම්පූර්ණ වෙන්න ගත්තා..
ඉශානියි රන්වීරුයි විවාහ වෙලා හිටියෙ
එදා ඉශානිහේ උපන්දිනේ
ඉශානි ලොකු කේක් එකක් හදලා කාමරේ සරස සරස හිටියේ
රන්වීර් ත් එදා හාෆ් ඩේ ඕෆ් වෙලා බයික් එකේ ගෙදර එනගමන් හිටියේ
පුදුම නොයිවසිල්ලක් තිබ්බේ ඉශානිව දකිනකම් රන්වීර්ට
ඒත් නොහිතපු දෙයක් උනා
රන්වීර් හැප්පුනා
ඉශානි කාමරේ ඉටිපන්දම් ගගහ ඉද්දි කෝල් එකක් ආවා.. ඉශානි ජනේලේ ගාව තිබ්බ පෝන් එක ලගට ගිහින් ඒක ආන්සර් කලා,,,
ඒත් හම්බුනේ නරක ආරන්චියක්
ඉශානිගේ අතින් පෝන් එක අතෑරුන
ඉශානිට සිහි නැතිවෙනවත් එක්කම ඒ අසරනිව ජනේලේ කඩාගෙන උඩතට්ටුවෙන් වැටුන පාරටම
උදවුවට කවුරුත් හිටියේ නෑ පාලු පැත්තක් නිසා...
රන්වීර් කිසි දෙයක්ක් දැනන් හිටියේ නෑ
එයා බලෙන්ම ඉස්පිරිතාලෙන් ටිකට් කපාගෙන ගෙදගරට දුවගෙන ආව..
ඒත් ගෙට එන්න කලින්ම එයා දැක්ක
ඉශානි වැටිල ඉන්නව
රන්වීර් දුවල ගිහින් ඉශානිව තුරුල් කරගත්ත
අනේ ඇහැරෙන්න මගෙ පන
ඔයා කොහොමද මාව තනිකරන්නේ
යන්නේ නෑ කිවුවා නේද කවදාවත් මාව තනි කරලා...
ඒත් ඉශානි කතා කලේ නෑ
රන්වීර්ට කිසි දෙයක් ඉතුරු වෙලා තිබ්බේ නෑ
රන්වීර් එතනම වැටිල තිබ්බ වීදුරු කෑල්ලකින් එයාගෙ පපුවට ඇනගෙන ඉශානිගේ තුරුලෙම අන්තිම හුස්ම හෙලුවා.....
ඒ එක්කම රන්වීර් පියවි සිහියට ආව
වෙලා තියෙන දේ දැන් එයාට හොදටම පැහැදිලියි
එයා දුවගෙන ගියා අර ගේ අයිනෙම තිබ්බ පාරට
ජනේලේ පල්ලෙහා ඉශානි වැටිලා හිටිය තැනට ගිහින් එතන දනගහගෙන ටිකක් වෙලා ඔහේ හිටියා....
ඒ එක්කම පිටි පස්සෙන් ලොකූ හෝන් සද්දයක් ඇහුනා....
තමුසෙට පිස්සුද මනුස්සයෝ මැරෙන්නද හදන්නෙ බූරු.......
කාර් එකේ හිටපු කෙල්ල කාර් එකෙන් බැහැල රන්වීර් ගාවට එනගමන් එහෙම බැනගෙන ආවත් රන්වීර් ගේ මූන දැක්ක ගමන් කෙල්ල ගොලු උනා....
පුදුමයක් ඒ රන්වීර්ට මතක් වෙච්චි කතාවේ හිටිය ඉශානි
දෙන්නට දෙන්නගෙ ඇස් වලින් ඇස් අහකට ගන්න ගොඩක් වෙලා ගියා.....
ආදරේ දිනන්න හැමදාම එකට ඉන්න ඕනෙම නෑ යාලුවනේ
අවන්ක හදවත් දවසක දිනනවමයි

------------------------ මම රවී -------------------------
කතාව/තිර රචනය හා අධ්‍යක්ෂණය : Dulaj Ravi Hewagame
හැමදාම මගේ කතාවලින් කලේ එදිනෙදා අපිට හම්බෙන චරිත වලට පන දීපු එක.. ඒත් මේ පාර පලවෙනි වතාවට ෆැන්ටසියක් ලිවුවා..

Sunday, August 28, 2016

වැරදුන තැන.......



සිකුරාදා දවසක් ...
වෙලාව හවස 05.30
හංස එයාගෙ යාලුව හසිත එක්ක 05.37 පොල්ගහවෙල ට්‍රේන් එක එනකම් බම්බලපිටියේ ස්ටේශමේ අයිනක් ගහගෙන කෑල්ලක් දෙකක් බලාගෙන ආතල් එකේ හිටියේ ඊලග නිවාඩු දවස් දෙක ගෙවන විදිහ හිත හිත....
මචෝ අන්න අරක බලපන්.. හසිත එක පාරටම කිවුවා...
කෝ බන් මොකද්ද
අර රතු පාට කිට් එක ගහල ඉන්න එක බන්
කෝ බන් මට පේන්නේ නෑනේ
නොදකින් කාලකන්නියා හොදට බලපිය සුපිරි
ඉදහන් බලන්න...
හංස ඒ කෙල්ලගේ මූන බලන්න හැදුවත් සෙනග නිසා එයාට හරියටම ඒ මූන බලාගන්න බැරි උනා..
ඕකට මමත් ඇන්න බන් මේ ලගදි
උබ මාර ඩයල් එකක්නේ හසිතයෝ...
ඔවු බන් ඕක සල්ලි ටිකක් පෙන්නුවනම් ශේප් එකේ ඇද්දැහැකි
අඩේ මටත් ලයින් එකක් ගහල දියන්කො බන්
හැබැයි අහුවෙන්නනම් එපා ඕකිට, ලමයෙකුත් ඉන්නව , ඕකි හිතුවේ මම කරගහයි කියලා, මම ශේප් එකේ ලව පෙන්නලා වැඩේ කරගෙන මාරු උනා
හරි හරි කතාව පස්සෙ කියපන්. ට්‍රේන් එක ආව නැගල ඉදපන්
ට්‍රේන් එක කොල්ලුපිටියට ලන් වෙද්දිම ආයේ හසිත කතාව පටන්ගත්ත
අන්න මචෝ දැන් බලපන් මූන පේනව අරකිගෙ
හංස ඒ පැත්ත බැලුව විතරයි ඒ එක්කම ඒ කෙල්ලත් හන්ස දිහා බැලුවා
දෙන්න අතරේ තිබ්බේ අඩි කිපයක දුරක්...
ශානි... හංස ට නිකම්ම කියවුනා
හංස.. ඒ කෙල්ලගෙ කටෙන් සද්දෙ ආවෙ නැතත් ඒ තොල් මිමිනුවේ ඒ දේ කියලා හංසට හොදටම තේරුනා...
හංස තත්බීරි උනා, ගල්ගැහුනා
විනාඩි කීපයක් එයා එයාගෙ අතීතේ හිරවුනා...
ඒ කාලෙ හංස පොඩි කොල්ල..වයස යාන්තම් 16යි
වෙනදා වගේම ඉරිදා උදෙම්ම හංස දහම් පාසලට ගිහින් වෙනදාවගේම වැඩ පටන් ගත්තා..
එදා හංස ගේ පන්තියට අලුතෙන් ලමයෙක් ආවා..
ඒ වෙන කවුරුත් නෙමේ ශානි
හරිම ලස්සන කෙල්ල
පංතියේ කොල්ලො ඔක්කොම බලන් හිටියේ ඒ කෙල්ල දිහා..
ඔන්න ඉන්ටවල් එක හම්බුනා
අඩෝ අර අලුත් කෙල්ල ඇදල ඉන්නේ රෝස පාට බොඩියක් බන්
පලයන් යන්න ඇයි ඒකි තොට කිව්වාද
නෑ බන් අර බලපන්කො
පටිය පේනවා
අඩෝ මරු බන් පට්ට..
පවු යකෝ ඒකි මෙච්චර වෙලා කටවහන් හිටිය හංස කතාවට ආවා
ඇයි ඒකි උබේ කවුද
කවුරු උනත් මොකද බන්.ඔවුවා බලු වැඩ
අනේ පලයන් උබ බොධිසත්වයානේ
මම මොකා උනත් කමක් නෑ මම ඒකිට කියනවා බන් ඒක හදගන්න කියලා
ඒ තොට පිස්සුද මෙහෙට වෙලා හිටු
ඒව හංස කනකටවත් ගත්තෙ නෑ
යලු මට ඔයාට කියන්න දෙයක් තියෙනවා
අයියෝ රැග් එකද
නෑ ඔයාගේ ඇදුම පොඩ්ඩ්ක් හදාගන්න,අර පිටිපස්සෙ ඉන්න කොල්ලෝ ඔයාට විහිලු කරනවා...
ඒක කිවුවා විතරයි ශානි ලැජ්ජාවෙන් මිරිකිලා ගියා..
ඒත් එයා අමුතු අහින්සක හිනාවක් එක්ක ස්තුතියි කියලා කිවුවා...
ඒ වෙලේ ඒ ලමාසාරිය ඇදන් හිටපු ශානිව හංසට පෙනුනේ සුරන්ගනාවියක් වගේ...
ඔන්න ඔහොමයි ඒ ආදරේ පටන්ගත්තේ
දින සති ගෙවිලා යද්දි මේක ආදරයක් බවට හැරුනා
හංස දෙයක් අහන්නද
අහන්න ශානි
ඔයා මට කොච්චරක් ආදරෙයිද
අනේ පිස්සියේ.. මහමෙර වගේ මම ආදරෙයි..
ඒ කියන්නේ මගේ බ්‍රා එකේ පටියක්වත් කවුරුත් දකිනවට කැමති නැද්ද
ඔවු.. ඒ විතරක් නෙමේ ඔයා දිහා කොල්ලෙක් බලනවටවත් මම අකමැතියි ඒකනේ එදාත් ඔයාගෙ බ්‍රා එකේ පටියට කොල්ලෝ විහිලු කරද්දි මම කෙලින්ම ඒක ඔයාට කිවුවෙත්...
මාත් ඒ තරම්ම ඔයාට ආදරෙයි හංස..
ටික කාලයක් ගියා එදා ශානිහේ උපන්දිනේ..
හංස එයාට ලස්සන සුදු පාට බ්ලවුස් එකක් තෑගි දුන්න
ඒත් එදා ගෙදර යද්දි ගින්න ඇවිලිලා..
හංස ගේ තත්තා ලියුම් කාරයෙක්
ඒත් ශානිගේ තාත්තා ලොකු සල්ලි කාරයෙක්..
සම්බන්දෙට හොදටම දොස් කියපු තත්තා අන්තිමට ශානිට කිවුවේ
"තොට ලැජ්ජ නැද්ද ඔය හිගන්නොත් එක්ක මගුල් නටන්න, ඕකුන්ට පුලුවන්ද අපි එක්ක පෑහෙන්න, තෝ ඔය මගුල ඉස්සරහට කරනවනම් හිතාගනින් මේ තත්තා මැරුනා කියලා "
ඇත්තටම ශානි හංසට වඩා තත්තට ආදරේ කල නිසා එදා ඉදන් ශානි හංසව මග ඇරියා...
හංස කොච්චර උත්සහ කලත් ශානි හංසව අතෑරලම දැම්ම
මාස කීපෙකට පස්සෙ හංසයි යාලුවෝ සෙට් එකයි වේයන්ගොඩ සීගිරි හෝල් එකට ගියා සිංහාවලෝකන ෆිල්ම් එක බලන්න..
හංසලා හිටියේ අන්තිම පෝලිමේ
හංසට පිටිපස්සෙ බොක්ස් එකෙන් අදුරන කටහඩක් ඇහුනා...
ඒත් ඉතින් හැරිල බලන්නත් බෑනේ...
ඒත් ඉන්ටවල් එකේ හංස ශේප් එකේ පිටිපස්ස හැරිලා පොඩ්ඩක් උඩ පැනලා බැලුවා බොක්ස් එක දිහා..
දෙවියනේ ..... ඒ ශානි..
ශානි ඉන්නවටත් වඩා හංස ශොක් උනේ හංස ශානිගේ උපන්දිනේට අරන් දීපු බ්ලවුස් එක , බොක්ස් එක ඉස්සරහින් වහල තියෙන ලෑල්ලේ වනල තියෙනව දැක්කමයි...
හංසගේ පපුව හෝස් ගාල ගියා.
එදාඉදන් හංස ,ශානි ව දැක්කේවත් බෑ..
බලන්න ගියෙත් නෑ...
ඒයි හංස මොකද උබ ගල්වෙලා...
හංසව ඒ අතීත මතකෙන් හසිත ඇහැරවලා ආයෙත් වර්තමානෙට අරගත්තා.....
හංස ආයෙත් ශානි දිහා බැලුවත් ශානි එතන හිටියේ නෑ....
ඊට පස්සෙ දවස් දෙක තුනක්ම හංස ඒ වෙලාවටම ඒ ට්‍රේන් එකේම ඒ පෙට්ටියේම ගියත් ආයේ කවදාවත් ශානිව දැක්කෙනම් නෑ...
මාසෙකින් විතර , දවසක් හංසගේ ගමේ ගෙදරින් හංසට කෝල් එකක් ආවා..
හෙලෝ පුතා...
අම්මා.. කියන්න
පුතේ කවද්ද ආයේ ගමේ එන්නේ..
අනේ අම්ම ඇයි ඉතින් නොදන්නවා වගේ අහන්නේ...මම හැම සෙනසුරාදාම ගෙදර එනවානේ...
නෑ මේ පුතාගේ නමට රෙජිස්ටර් පෝස්ට් ලියුමක් ඇවිල්ලා ඒකයී
හරි අම්ම එහෙනම් මම හෙට එනවනේ... එතකොට බලන්නම්..
එහෙනම් බුදුසරනයී පුතා..
බුදුසරනයී අම්මා... පරිස්සමින් ඉන්න...
ඔන්න ඉතින් සෙනසුරදා උදේ හංස නිදහසේ ගෙදර ගියා...
ගෙදර ගිහින් වොශ් එකක් දාගෙන අම්ම හදල දුන්න රස තේ එක බොන ගමන් අර ලියුම අතර ගත්තා....
ඒක එවලා තිබ්බේ ලෝයර් කෙනෙක්
නම නිහාල් රාජපක්ශ
මේ මොකද්ද මේ කියාගෙන හංස ලියුම කැඩුවා..
හංස මම ශානි...
අනිවාර්‍යෙන්ම මේ ලියුම ඔයාට එද්දි මම මැරිලා ඉදියි

ඒත් මගෙ අන්තිම කැමැත්ත හැටියට මගේ ලෝයර් ඔයාට මේක එවයි
හංස එදා ට්‍රේන් එකේ හිටිය ඔයාගෙ යාලුවා ඔයාට මම ගැන ගොඩක් දේවල් කියන්න ඇති
ඔවු ඇත්ත එයත් ටික කාලයක් මාව ආශ්‍රය කලා
ඔවු මම වැරදි කාරියක් ඒකමයි මේ ලියුම ලියන්න හිතුවේ
ඔවු හංස එදා මම ගෙදරින් කියන දේ අහලා ඔයාව අතෑරියා...
ඊට පස්සෙ අපේ තාත්තම එයාගෙ යාලුවෙක්ගේ පුතෙක් මට ප්‍රපෝස් කලා...
අපි ගොඩක් ආදරෙන් හිටියා අවුරුද්දක් විතර
අපි ගොඩක් ලන් උනා..
ඒත් අතපසුවීමකින් මට බබෙක් හම්බෙන්න ඉන්නවා කියලා දැනගත්තම එයා මාව මග ඇරියා
මාව දාල ගියා
අපේ තාත්තත් මාව ගෙදගරින් එලෙවුවා
පරම්පරාවට ලැජ්ජාවක් කියලා
මට කරන්න දෙයක් තිබ්බෙ නෑ හංස
මගේ පුතාට තාත්තෙක් ඕනේ
මම එක එක්කෙනාගෙන් ආදරේ හිගා කෑවා
ඒත් ඒ ඔක්කොම මගෙන් ප්‍රයෝජන අරන් මාව අතෑරියා
සමහරු මාව අතෑරියේ මම බඩුවක් කියලා..
මට මතකයි රත්තරනේ ඉස්සර ඔයා කැමති උනේ නෑ මගේ බ්‍රා එකේ පටියක්වත් පිට අයට පේනවට
ඒත් රත්තරනේ මගේ මේ කාලකන්නි ජීවිතේදි
පිරිමි මහ ගොඩක් මගෙ පපුවම දකින්න ඇති..
ඒත් ඔයාට තේරෙනවා ඇති
මම හෙවුවේ ආදරයක්,මගේ පුතාට තාත්තෙක්
බ්‍රා පටිය පිටට පෙන්නන්න එපා කියලා ඔයා කිවුවත් මම ඊට එහා දෙවලුත් පිටට පෙන්නුව
මට ඒ පව පලදුන්න හංස
මට පියයුරු පිළිකාවක්...
මට තව ටික දවසයි තියෙන්නේ..
ඔයා මේ ලියුම කියවද්දි මම මේ ලෝකේ අතෑරලා...
මට එක උදවුවක් ඕනේ හංස..
සමහර විට ඔයා හිතයි මම ඔයාට පුතාව බාරගන්න කියයි කියලා...
නෑ නෑ ,මම පුතාව ආශ්‍රමේකට බාරදුන්න මගේ සල්ලි දේපල ඔක්කොම එයාට ලිවුවා..
මට මේ උදවුව කරන්න හංස
දවසකට අපේ රටේ ගෑනු ලමයි 25ක්වත් ආදරේ නාමෙන් එයාලගේ කන්‍යාභාවය නැති කරගන්නවා
ඒත් ඒ පිරිමි ළමයින්ගෙන් 10%යි එයාලව බදින්නේ...ඉතුරු අයගෙන් බාගයකටවත් දෙවැනි අවස්තාවක් හම්බෙන්නේ නෑ අවන්ක ආදරයක් ලබන්න..
ඒ අය ඔක්කොම විනාශ වෙනව.නිකමට හිතන්න මම වගේ තව කීදෙනෙක් ඇත්ද...
පුලුවන්නම් ඒ අයට පිහිටක් වෙන්න හංස
එයාලව දැනුවත් කරන්න මොකක් හරි සන්ගමයක් හදන්න
මම ඉල්ලන්නේ එච්චරයි
මම දැන් ඔයාව දාලගිය එක ගැන සතුටුවෙනව හංස..
අපි ආදරෙන් ඉද්දි මම මැරුනනම් ඔයා ගොඩාක් අඩයි, ඒත් දැන් එහෙම නෑනේ
හිනාවෙන්න හංස,හිනාවෙද්දි ඔයා හරි ලස්සනයි...
බුදුසරනයි
මීට ශානි....
ලියුම ඉවර වෙනවත් එක්කම තොර තෝන්චියක් නැතුව හංසගේ ඇස් වලින් කදුලු වැක්කෙරෙන්න ගත්තා...
ඒත් ඒ ඇයි කියලා එයාටවත් හිතාගන්න බැරුව ඇති......

----------------------------- මම රවී --------------------------
කතාව/තිර රචනය හා අධ්‍යක්ෂණය : Dulaj Ravi Hewagame